Kur bën diçka me shumë dashuri, ajo rastis. Një dëshmi elokuente e kësaj maksime janë shkrepjet e Diana Mlladenovas. Fotot e saj në Facebook kanë mijëra pëlqime në grupe të ndryshme dhe komente të shumta. Mjaft nga fansat e saj nuk besojnë se fotografon me telefon, pavarësisht se kjo është pikërisht kështu.
Ja se çfarë tha Diana posaçërisht për Radion Kombëtare Bullgare:
“Gjithmonë kam thënë se kam dy jetë. Ajo e para është puna ime, tensioni, stresi, siç është tek çdo një njeri. Kurse e dyta? Ooooo, aty tanimë është bota e ëndërruesve dhe të njerëzve të cilët kërkojnë.
Kjo është fotografia, udhëtimet e mia, lindjet dhe perëndimet e diellit që unë i adhuroj, afërsia me natyrën.
Akoma si fëmijë më pëlqente shumë të pikturoj, kurse me fotografinë në mënyrë më këmbëngulëse fillova të merrem prej dy vjetëve. Tanimë jam duke bërë piktura në fotografi, jo me furça.
Nuk mund të them se fotografimi për mua është dashuri, hobi, kënaqësi...
Ajo është diçka shumë më e fortë. Kjo është doza ime e serotoninas, duke fotografuar unë ndihem shumë e lumtur.”
Diana e përshkruan procesin e punës së saj si një “vullkan i emocioneve, të cilat fillojnë e derdhen si një lavë e shkrirë dhe fotografitë fillojnë të shpërthejnë. Realizohet një akt midis natyrës, meje dhe pajisjes. Karakteristike për fotot është se gjithmonë i sjellin spektatorit ndonjë farë emocioni.
Bullgarja nuk ka pretendime të jetë një fotografe profesionale:
“Në këtë etapë fotografoj me telefonin tim, por e bëj me shpirt dhe zemër. Kurse kur diçka vjen nga zemra, atëherë çdo gjë është në rregull. Vazhdimisht më shkruajnë njerëz, të cilët më falënderojnë dhe më përkrahin të mos pushoj. Çfarë gjëja më e mirë nga kjo të kesh përkrahjen e spektatorit.
Adresimi im kushtuar njerëzve është:
Mos i humbni kohën dhe ëndrrat tuaja.
Ndiqni zemrën tuaj, që të jeni të lumtur.
Jeta është e mrekullueshme, por është vetëm një çast!”
Përgatiti në shqip: Nataniela Vasileva
Foto: Diana MlladenovaKanë kaluar 116 vjet që nga 22 shtatori i vitit 1908, kur Bullgaria zuri vendin e saj të barabartë midis vendeve të tjera të pavarura të Evropës në atë kohë. Ndonëse, ndryshe nga Bashkimi, shpallja e Pavarësisë ishte një akt tërësisht politik, kjo nuk e..
Ai thotë se ka kohë që nuk ndihet i huaj në Bullgari. Kjo është shtëpia e tij, ai e di bullgarishten dhe, si shumica e bashkatdhetarëve tanë, është i emocionuar për situatën politike në vend. Por pasioni i tij më i madh, ajo që i mbush ditët me dritë..
Bullgarë janë të parët në botë që guxuan dhe arritën të kalojnë nga fundi në fund hapësirën më të paparashikueshme oqeanike - Oqeanin Arktik, me një varkë me vozitje. Stefan dhe Maksim Ivanovi janë baba dhe bir që realizuan edhe më parë ekspedita..
Në festën e Hyrjes së Nënës së Zotit në Tempull më 21 nëntor sipas Kalendarit Gregorian dhe Ditën e Kryeengjëjve Mihaill dhe Gavrijil sipas Kalendarit..