Besohet se Ramazani është prijësi i të gjithë muajve të tjerë të vitit. Në ditën e tij të parë u dha një darkë solemne "iftar" nga presidenti i Bullgarisë – fillimin e kësaj tradite e vendosi presidenti Petër Stojanov (1997-2002) dhe ajo u konsolidua me kohën si një nismë unike, që nxjerr në pah respektimin e tjetrit, nderimin dhe fqinjësinë e mirë.

"Edhe këtë vit, presidenti Rumen Radev ftoi jo vetëm komunitetin mysliman, por të gjithë udhëheqësit e komuniteteve fetare në mbrëmjen e parë të Iftarit, dhe për gëzimin tonë të madh, ekipi i 'Emisioneve në gjuhën turke të Radio Bullgarisë' ishim gjithashtu mes të ftuarve. Dhe siç tha presidenti në fjalimin e tij – në këto kohë të vështira, ky është një shembull i tolerancës. Kështu filloi në fakt muaji Ramazan" – rrëfen kolegia jonë Shevkie Çakër.

Roli i darkës së Iftarit është të mbledhë njerëzit në një sofër, pa marrë parasysh fenë dhe besimet, ndërsa bamirësia del në plan të parë. Myslimanët që kanë mundësi dhe janë mirënjohës për atë që kanë fituar gjatë vitit, japin gjatë gjithë muajit Ramazan darka të tilla, në të cilat ftohen të afërmit dhe njerëzit në nevojë nga komuniteti – duke filluar nga Myftinia e Përgjithshme e deri te familjet e veçanta me më shumë mundësi në qytete dhe fshatra. 

"Roli i darkës së Iftarit është të mbledhë njerëzit në nevojë, duke bashkuar kështu edhe komunitetin. Për shembull, para disa ditësh në Momçillgrad (Bullgaria Jugore) u mbajt darka më e madhe e Iftarit – 3 mijë njerëz u mblodhën në një hapësirë të hapur. Nuk ka ftesa, thjesht shpallet se do të ketë një darkë të tillë dhe kushdo që dëshiron është i mirëpritur" – shpjegon Shevkie.

Festa e Ramazan Bajramit paraprihet nga dita e Arifes, në të cilën kujtohen të afërmit dhe familjarët që kemi humbur. "Kjo është diçka e ngjashme me përkujtimoren tek të krishterët. Në shtëpi përgatitet brumë, bëhen petulla dhe u shpërndahen fqinjëve, të njohurve dhe kalimtarëve në rrugë. Para se të vijë Bajrami, pastrohen edhe varrezat – pa marrë parasysh nëse janë myslimane apo të krishtera."

Ramazan Bajrami është koha kur të rinjtë vizitojnë prindërit dhe të afërmit më të moshuar për t'iu puthur dorën dhe për t'i nderuar. Një festë e shumëpritur, e cila në shumë shtëpi myslimane në Bullgari pritet edhe me një dozë trishtimi.

"Situata në Bullgari është e tillë që të rinjtë nuk janë këtu, sidomos nëpër fshatra – ata janë në kurbet, arrijnë të kthehen vetëm në verë, gjatë pushimeve, dhe për të disatën herë sofra mbetet bosh. Prindërit e moshuar, sigurisht, presin, ndoshta dikush rastësisht të trokasë në derën e tyre… Ka gëzim, ka edhe trishtim dhe kjo pasqyrohet edhe në emisionet tona në gjuhën turke të Radio Bullgarisë këto ditë. Nuk ka njeri, letër, telefonatë në të cilën të mos thuhet – 'Fëmijët e mi janë në Angli, Gjermani, Francë, unë i dua, për të disatën herë u dërgoj bekimin dhe dashurinë time, por prapë nuk janë këtu'. Ja, kjo është më e trishtuara dhe unë e ndaj trishtimin e të gjithë qytetarëve bullgarë, sepse ky është fati i atdheut tonë, Bullgarisë – që të rinjtë janë larg. Kështu është sot në fshatra – shumë njerëz presin që dikush të vijë dhe t’u puthë dorën, sepse më e rëndësishmja në Bajram është që të rinjtë t’u puthin dorën prindërve të tyre të moshuar, t’u kërkojnë falje dhe të jenë pranë tyre."

Jeta, thonë, është një varg i pafund Ramazanesh – për dikë ky është i pari, për të tjerë do të jetë i fundit, i tillë është cikli i pandryshueshëm i jetës. Koha jonë në këtë tokë është e çmuar, prandaj le ta përdorim për të bërë mirë, për të qenë të ndjeshëm ndaj problemeve të tjetrit, të shoqërisë, ashtu siç e kërkon edhe kjo ditë e sotme.

Gëzuar Bajramin për të gjithë myslimanët në Bullgari dhe në mbarë botën! U shtoftë shëndeti në çdo shtëpi, u shumëfishofshin gëzimet dhe veprat e mira!

Lexoni më shumë:

• Myslimanët e mirëpresin Ramazan Bajramin