Para vitesh ëndrra e Nora Mihajllovës ka qenë për t’u bërë piktore. E ka realizuar nëpërmjet fotografisë, e cila e lejon për ta shprehur vetveten.Derisa e shoqëron të shoqin në misionet diplomatike nëpër botë, ajo fotografon detajet, njerëzit dhe pamjet. Nora Mihajllova tashmë ka dy ekspozita vetjake, në Damask dhe Tel Aviv. Një prej serive të saj i ka quajtur “fotografi të arrestuara”, sepse ka fotografuar kuadro të ndaluar, si për shembull muri i qarjes gjatë Shabatit.
Tema e saj e dashur janë dyert, si simbol i besimit dhe shpresës. Krahas formës dhe ngjyrës ajo mëson edhe historinë dhe mesazhet e tyre.
“Një prej ekspozitave të mia e bëra në kishën e luteranëve në qytetin e vjetër Jafa të Izraelit, me shoqërimin e një organi. Atje paraqita dyer nga shtete të ndryshme. Dyert takojnë botët, përmes tyre njeriu kalon në qytetërimet e ndryshme. Ato nuk duhet mbyllur, sepse janë një urë, e cila na bashkon, pavarësisht nga kulturat e ndryshme dhe mënyra e jetesës.”
Në kohën e saj të lirë Norës i pëlqen të ngasë biçikletë në distanca të gjata. Çiklizmi është pasioni i saj tjetër, i cili ka filluar në Uashington. Në Izrael ka krijuar grupin “Bike with me”. Bashkë me diplomatë nga shtete të ndryshme (Çekia, Sllovakia, Austria, Norvegjia, SHBA-ja, Kanadaja, Egjipti, Anglia) ajo bën xhiro me biçikleta në Herclia dhe Tel Aviv. Kanë marrë pjesë madje në Triatlonin në Herclia, ku fituan vendin e tretë.
“Kur shkova në Jordani u përfshiva në grupin “Cycling Jordan” – vë në dukje ajo. – E ngas biçikletën edhe vetë në distanca të gjata, madje nga 40-50 km. në ditë. Kam qenë në vende të tilla, ku më duket se nuk ka shkelur këmba e njeriut, si Maunt Nebo, Um ar Rasas, Vadi Muxhib, kështjella Mukauir, ku e kanë prerë kokën e Joan Pagëzorit.
Dhe këtu është momenti ta falënderoj bashkëshortin tim për përkrahjen e tij, duke më inkurajuar për të qenë vetvetja. Kam ëndrra të mëdha – të bëj një xhiro me biçikletë në mbarë Jordaninë. Disa miq më pyetën se si është e mundur një grua ta lëvizë e vetme me biçikletë në një vend arab. Por unë desha t’i qetësoj: jordanezët janë njerëzit më të këndshëm dhe miqësorë, që po njoh.”
Përgatiti në shqip: Vesella Mançeva
Foto: Facebook/Nora Mihajllova
Më 1 tetor, bota feston gjuhën universale të muzikës. Vështirë se dikush dyshon në aftësinë e këtij arti për të shëruar shpirtrat dhe për t'u dhënë krahë mendimeve, por sot do të shtojmë edhe një histori tjetër që e vërteton këtë - atë të bateristit të..
Kanë kaluar 116 vjet që nga 22 shtatori i vitit 1908, kur Bullgaria zuri vendin e saj të barabartë midis vendeve të tjera të pavarura të Evropës në atë kohë. Ndonëse, ndryshe nga Bashkimi, shpallja e Pavarësisë ishte një akt tërësisht politik, kjo nuk e..
Ai thotë se ka kohë që nuk ndihet i huaj në Bullgari. Kjo është shtëpia e tij, ai e di bullgarishten dhe, si shumica e bashkatdhetarëve tanë, është i emocionuar për situatën politike në vend. Por pasioni i tij më i madh, ajo që i mbush ditët me dritë..
"Dy ditët më të rëndësishme në jetë janë dita kur keni lindur dhe dita kur e zbuloni pse." Ky është një mendim që i atribuohet shkrimtarit të famshëm Mark..
Vranësira të dendura
Vranësira